Imiona świętych

Jest to imię wywodzące się z języka łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od nazwy rodu - gens Octavia - za pomocą sufiksu -anus. Octavianus to pierwotnie 'przyjęty do rodu Octavia'. Z historii starożytnej znamy pierwszego cesarza rzymskiego Oktawiana (Caius Iulius Caesar Octavianus, 63 przed...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium od rodu rzymskiego Octavia (Octavii). Zatem Octavius to 'należący do rodu Octavia'. Nazwa rodu zaś wywodzi się z pierwotnego praenomen Octavus 'ósmy z kolei'. W Polsce imię rzadkie, pojawia się od w. XIX. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang....

Jest to skandynawskie imię o niejasnej etymologii. Próbuje się je tłumaczyć jako 'syn starego człowieka', 'pokój' lub 'dziecko przez Boga zapowiedziane'. W Norwegii występuje w formach: Olaf, Olav, Ola, Oluf (dla mężczyzny) i Olufa, Olava, Olavia, Olea (dla kobiety); w Szwecji: Olof, Ulof, Ola, Olla;...

Imię pochodzenia greckiego, utworzone od nazwy miasta Olbia 'miasto szczęścia'. Olbíanos zatem to 'człowiek pochodzący z miasta Olbia'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Olbianus, gr. Olbíanos. Olbian, Biskup w Anaea (metrop. efeska), i towarzysze, męczennicy. Opis ich męczeństwa dotąd nie został wydany....

Imię pochodzenia germańskiego, które występuje też w obocznej formie Aldegarius. Utworzone zostało z członów: ald- / old- 'stary, posunięty w latach; wysoki' oraz -gar / -ger 'oszczep, lanca'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ollegarius, Oldegarius, Aldegarius, ang., niem. Oldegar, Oldeger. Oldegar, biskup...

Jest to przejęte ze Skandynawii do języków wschodniosłowiańskich imię Helga (dosł. 'zdrowa, szczęśliwa'). Pochodzi od starogermańskiego hails (por. niem. heil, heilig 'zdrowy, szczęśliwy'). Imię Olga pojawia się w dokumentach średniowiecznych w formach: Olga, Holga, Alga. Dziś imię to występuje w Polsce...

Jest to imię pochodzenia litewskiego o niejasnej etymologii. Na gruncie litewskim jest tworem złożonym z elementów al- (jak w imieniu litewskim Al-mantas) i -girdas. Pierwszy człon al- jest niejasny, człon drugi łączy się z czasownikiem girti 'chwalić, sławić'. Nosił je syn Giedymina, ojciec Władysława...