"Jestem przekonany, że zaistnieje nowa wiosna chrześcijaństwa". Przeczytaj poruszające słowa Benedykta XVI, który w jednym z wywiadów podzielił się tym, skąd czerpię nadzieję i dlaczego wierzy w to, że piękno chrześcijaństwa zostanie odkryte na nowo.
Myśląc o stosunku penitenta do spowiednika, odruchowo przychodzi na myśl relacja między mistrzem a uczniem. Czy tak jest w rzeczywistości? Zapewne w większości przypadków - tak, jednak nie zawsze. Jaka była relacja s. Faustyny do jej spowiedników, zwłaszcza ks. Michała Sopoćki i o. Józefa Andrasza SJ? Czy byli oni dla niej jedynie pomocą konieczną do zrealizowania osobistego posłannictwa?
DEON.pl / mł
Ten odpust można uzyskać tylko dwa razy w roku: w Boże Ciało i właśnie dziś, w Wielki Czwartek. Wiąże się z pobożnym zaśpiewaniem lub odmówieniem pieśni "Przed tak Wielkim Sakramentem", którą znają wszyscy katolicy w Polsce.
"Za prawdziwe szaty naszego Pana uchodzi dwadzieścia jeden odrębnych strojów". W Wielki Czwartek przeczytaj o relikwiach purpurowej szaty, założonej w geście drwiny na ramiona Jezusa.
Święte Oblicze zalicza się do czterech relikwii większych i jest umieszczone w jednej z ogromnych nisz podtrzymujących kopułę bazyliki św. Piotra w Rzymie. W Wielki Piątek przeczytaj o veraiconie - wizerunku Chrystusa z chusty św. Weroniki.
Gdzie rosło drzewo, z którego zrobiono Krzyż? Z jakiego gatunku drewna został on wykonany? Przeczytaj fragment książki Jamesa Charlesa Walla "Relikwie ukrzyżowania" i przekonaj się, co na temat drzewa Krzyża mówią apokryficzne legendy, europejski folklor i badacze.
Wspominana przez Kościół w liturgii 14 kwietnia święta przyszła na świat „w Niedzielę Palmową roku 1380, gdy w kościele czytano Pasję… Na chrzcie świętym otrzymała imię Lidwina, co w języku holenderskim oznacza ‘płacząca z boleści’”. I jak się z czasem okazało to właśnie cierpienie znoszone przez wiele lat stało się jej drogą do świętości. Kościół czci ją jako orędowniczkę przewlekle chorych, niepełnosprawnych i ich opiekunów oraz zmagających się ze stwardnieniem rozsianym.
Kiedy w roku 1898 Całun Turyński został wystawiony publicznie, a król Włoch wydał pozwolenie na jego sfotografowanie, obiektyw ukazał wiele rzeczy, których ludzkie oko nie mogło dostrzec. Przeczytaj fragment książki Jamesa Charlesa Walla "Relikwie ukrzyżowania".
Żyjemy w czasach, kiedy każdy może myśleć, co chce i komunikować to innym bez większych trudności. Trudno odróżnić co jest prawdą, opinią ekspercką, a co jest zwykłym wymysłem, którego przekaz jest zwielokrotniony przez zasięgi mediów. Nie możemy jednak zrezygnować z tego, by poszukiwać prawdy, także w kwestiach wiary. Jesteśmy wezwani, by w tych właśnie dniach pozwolić się poprowadzić Duchowi i korzystać jak najpełniej ze 'zmysłu wiary', który wskaże nam właściwą drogę.
Anna Jarzyniewska / DEON.pl
"Okazuje się, że wystarczy zwykłe bycie z ludźmi, życie razem z nimi, dzielenie wspólnych problemów, trosk i radości, bycie blisko. Nie wyjeżdżamy z żadnym konkretnym projektem. To z bliskości i przyjaźni, które zawieramy, rodzą się przeróżne działania" - mówi Anna Jarzyniewska. W Międzynarodowy Dzień Dzieci Ulicy przeczytaj rozmowę z wolontariuszką Domów Serca - wspólnoty, która towarzyszy ubogim na peryferiach świata. Otwarte serce to ich jedyne "narzędzie".
Kolejny dzień Wielkiego Tygodnia zachęca nas do towarzyszenia Jezusowi i wzięcia odpowiedzialności za swoją wiarę. Nie, to nie jest moje działanie, ale uczestniczenie w tym, co Jezus czyni dla mnie. Potrzeba jednak mojej uważności, mojej decyzji i wierności. Zrobię dzisiaj następny krok na duchowej drodze przygotowania do Wielkanocy.
Dobra Nowina / YouTube.com / mł
Dlaczego Jezus spożył paschę dzień wcześniej? Czy można dziś przejść tymi samymi ulicami, którymi Chrystus chodził po Jerozolimie? Dlaczego Rzymianie nie znosili przebywać w tym mieście w czasie żydowskich świąt?
Wielki Tydzień to okazja dla każdego z nas, by krok po kroku towarzyszyć Jezusowi w ostatnich chwilach Jego ziemskiego życia. To czas, żebym usłyszał i poszedł za sugestią Pana: "Czuwajcie i módlcie się" (Mk 14, 38).
"Świat mówi: «Życie jest z zasady smutne, przygnębiające i bolesne, ale stwórzmy sobie wysepki szczęścia». Wiele komercyjnych produktów z tym się wiąże. Kompanie tworzą zabawki, abyś choć przez krótką chwilę czuł się szczęśliwy. Lecz nie to ulotne szczęście ma na myśli Jezus, gdy mówi o radości" - pisze Henri J. M. Nouwen w książce "W drodze z Jezusem". Autor stawia w niej liczne pytania, m.in.: Czy naprawdę czuję się i jestem uczniem Jezusa? Czy Mu ufam? Czy bez względu na wszystko idę za Nim i żyję według Jego nauki? Gdzie jest moja droga i pełnia?
Dzisiaj, po wnikliwym przebadaniu duchowej drogi życia Rozalii Celakówny, Papież Franciszek podjął decyzję, która otwiera jej drogę na ołtarze, jednocześnie ukazując jej postać jako kolejny wzór do naśladowania. Bo taka jest rola świętych: wskazywać drogę do Boga i być przykładem, że na tę drogę warto wejść, na niej wytrwać oraz pociągnąć za sobą innych ludzi.
O. Robert Więcek SJ
Dekret o „heroiczności cnót” Sługi Bożej mówi o codziennym życiu w wierności przykazaniom, o praktykowaniu przez nią cnót chrześcijańskich w stopniu wybitnym. To właśnie przez odwracanie się od grzechu i zwracanie ku Bogu Rozalia Celakówna stała się „apostołką osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa”.
Wspominana 9 kwietnia święta była ciocią Jezusa. Jej dwaj synowie należeli do grona dwunastu Apostołów. Ona sama, w towarzystwie wielu innych kobiet, była cały czas w otoczeniu Jezusa, idąc za Nim i troszcząc się o zapewnienie wszystkich potrzeb bytowych Jego otoczenia. Jest, obok Marii Magdaleny, pierwszym świadkiem zmartwychwstania Chrystusa. To historia św. Marii Kleofasowej.
Rozalia Celakówna to polska pielęgniarka, mistyczka z małej wsi, która w życiu doświadczyła zaboru i dwóch wojen. A poza tym - mistycznych wizji, nocy ciemnej, ekstaz, rozmów z Jezusem, pracy na oddziale chorób wenerycznych, upokorzeń i prześladowań z powodu wiary. To w jej wizjach pojawiło się polecenie intronizacji intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa przez Polaków.
Jan Głąba SJ
Jak może wyglądać droga krzyżowa dla licealistów, która dotykałaby ich życia, realiów, doświadczeń? Gdy poproszono mnie o przygotowanie takich rozważań, jakoś od razu w głowie pojawiła mi się Hannah Baker…
Rozalia Celakówna chciała pozostać nikomu nieznana, a polecenie kierownika duchowego, by spisywała swoje życie duchowe, przyjęła jako upokorzenie. Jeśli tylko miała okazję, paliła swoje notatki, aż w końcu spowiednik surowo jej tego zabronił. Chciała iść do klasztoru, ale Bóg powiedział: nie, chcę cię mieć w szpitalu. Dobrze wychowana, z pobożnego domu, w pracy pod opieką miała kilkadziesiąt szokujących ją zachowaniem prostytutek.
{{ article.description }}