Tego dnia świętują
Imię pochodzące ze skrócenia dwuczłonowych imon: Adelina, Adelajda i Adela. Dziś używane jako imię samodzielne, ale dawniej u nas nie notowane. Nosiła je Ada Sari, właściwie Jadwiga Szajer (1889-1968), śpiewaczka operowa, profesor PWSM w Warszawie. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., fr., niem., wł....
Zobacz więcejZnaczenie imienia nieznane. Od czasów Józefa Flawiusza sądzono, że Adam oznacza 'czerwony' (Adam miał być ulepiony z czerwonej gliny). Obecnie przyjmuje się, że imię to pochodzi z sumeryjskiego ada-mu 'mój ojciec' albo z akadyjskiego ad-mu 'zbudowany, zrodzony', albo jeszcze z arabskiego adama 'łączyć...
Zobacz więcejJest to łacińskie imię żeńskie pochodzące od męskiego Hadriad lub Adrian, to znaczy należący do miasta Hadrii w Picenum (Włochy). Jego istnienie poświadczone jest w średniowieczu, ale popularność zyskuje dopiero w XX wieku. Obok formy żeńskiej tego imienia istnieje forma męska ADRIAN.Formy zdrobniałe...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Z czasów rzymskich znamy cognomina Caelestinus i Caelestina. Utworzone one zostały albo od nazwy umbryjskiego plemienia Caelestini (znanego z Pliniusza), i wówczas byłyby to tzw. nazwy etniczne, albo od imienia Caelestis 'niebiański'. W takim wypadku Caelestinus...
Zobacz więcejżeński odpowiednik imienia Celestyn. Oba imiona pochodzą z języka łacińskiego. Z czasów rzymskich znamy cognomina Caelestinus i Caelestina. Utworzone one zostały albo od nazwy umbryjskiego plemienia Caelestini (znanego z Pliniusza), i wówczas byłyby to tzw. nazwy etniczne, albo od imienia Caelestis...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia greckiego, z grupy imion teoforycznych. W pierwszym członie zawarty jest element dío- (od imienia Dzeusa), a w drugim -genes / -genos 'ród, rodzaj, pokolenie'. D-ogén-s zatem to 'człowiek z rodu Dia (Dzeusa), zrodzony przez Dzeusa'. Imię to znamy dobrze z dziejów starożytnych...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia greckiego. Formalnie jest to użyty w charakterze imienia własnego przymiotnik eirenaíos 'spokojny, pokojowy'. Ten ostatni jest z kolei tworem od rzeczownika eir-n- 'pokój, spokojne życie' (zob. IRENA). Imię greckie Eirenaios przejęli Rzymianie w wymowie Irenaeus, co stało się...
Zobacz więcejJest to imię wywodzące się z języka greckiego, od przymiotnika katharós 'czysty, bez skazy', za pośrednictwem łaciny (Catharina). Forma Catharina jest w użyciu w chrześcijaństwie zachodnim, natomiast u chrześcijan wschodnich rozpowszechniona jest forma grecka Ekatherin- (Aikatherin-). W Polsce imię...
Zobacz więcejJest to łacińska forma imienia Ksystus (Xystus), które wywodzi się z języka greckiego, a utworzone zostało od słowa ksystos 'wygładzony, elegancki'. Łacina przyjęła je jako Sustus. Na gruncie łacińskim nastąpiło pomieszanie formy Sustus z łacińskim imieniem Sextus, co dało formę Sixtus. U nas imię to...
Zobacz więcejJest to imię germańskie, złożone z członów: wille- 'chęć, wola' i -helm 'opieka, pomoc'. Było to częste imię w rodzinach dynastycznych Niemiec, Anglii, Holandii. Obok formy męskiej imienia w użyciu jest też forma żeńska - Wilhelmina. Imię to pojawia się w Polsce w w. XIV, ale nigdy nie osiąga większej...
Zobacz więcejJest to imię biblijne. Nosił je m.in. ojciec św. Jana Chrzciciela. Zarazem jest to imię teoforyczne: Zekarjah, które tłumaczy się: 'pamięć Jahwe, Jahwe pamięta'. Przypuszcza się, że formą zdrobniałą tego imienia jest inne imię biblijne - ZACHEUSZ (hebr. Zakkay). Imię to znane było w Polsce od średniowiecza,...
Zobacz więcej