Imiona świętych

Imię pochodzenia greckiego. Greckie Andréas genetycznie jest zdrobnieniem dwuczłonowych imion męskich typu Andróbulos, Androgénes, Androkrátes, Andromedes, Andrón-kos itd., bardzo rozpowszechnionych, a zawierających wyraz an-r (gen. andrós) 'mąż, mężczyzna' w części pierwszej. W całym chrześcijaństwie...

Dwuczłonowe imię męskie pochodzenia germańskiego. W części pierwszej występował temat na -n- rzeczownika bero, bern, średnio-wysoko-niem. ber 'niedźwiedź', a w drugiej temat przymiotnika hart 'mocny, potężny'. Bern-hart to (wojownik) 'o niedźwiedziej sile'. Germanowie roznieśli je po całej Europie Zachodniej,...

Erwin to imię starogermańskie, pochodzące od przy­domka boga nieba Tiwaz. Występuje w for­mach: Ermin, Hermin, Irmin. W imionach ele­ment irmin należy rozumieć jako 'czczony, szanowany' lub jako 'silny, potężny, straszny'.W Polsce brak poświadczeń tego imienia, ale od w. XIII występują dwuczłonowe imiona...

Forma żeńska imienia : ErwinErwin to imię starogermańskie, pochodzące od przy­domka boga nieba Tiwaz. Występuje w for­mach: Ermin, Hermin, Irmin. W imionach ele­ment irmin należy rozumieć jako 'czczony, szanowany' lub jako 'silny, potężny, straszny'.W Polsce brak poświadczeń tego imienia, ale od w. XIII...

Imię pochodzenia greckiego, złożone z elementów: eu- 'dobry' i -phemia 'wróżba, obietnica szczęścia'. W polskich źródłach poświadczone od w. XIII w postaciach: Eufemija, Efemija, Eufamija, Eufenija, Eufomija, Ofemija, Ofenija. Imię to nosiły piastowskie księżniczki, czasem w skróconej formie Ofka. Dziś...

Jest to imię germańskie, częste w domach panujących Niemiec. Złożone jest z elementów: heim- 'ojczyzna' i -rihhi 'władca'. Całość interpretować można jako 'pan domu, władca ojczyzny'. W historii znamy cesarzy tego imienia. Nosili je też królowie francuscy i polski król Henryk Walezy. W Polsce jest to...

Jest to imię pochodzenia germańskiego (skandynawskie). Wyprowadza się je ze słowa pospolitego knut / knude (por. niem. Knoten) 'węzeł' lub ze skandynawskiego kun- 'ród'. W tym ostatnim wypadku oznaczałoby człowieka ze szlachetnego rodu. Imię to występuje w starszej fazie w formie Knut (Knud), a w nowszej...

Jest to imię łacińskie, z pochodzenia nomen gentilicium (gens Maria). Z historii starożytnej znamy Gajusza Mariusza (Caius Marius 156-86 przed Chr.), polityka i wodza rzymskiego. W Polsce imię poświadczone wyjątkowo w 1221 r. W nowszych czasach (XX w.) stwierdzamy jego pewne rozpowszechnienie. Odpowiedniki...

Jest to imię biblijne, wywodzące się z aramejskiego mart- 'pani'. W Polsce imię poświadczone od 1265 r. Utrzymuje się ono do dziś. Formy spieszczone to Martusia, Marteczka. W twórczości Orzeszkowej występują bohaterki o tym imieniu (np. Marta Korczyńska z Nad Niemnem). Odpowiedniki obcojęz.: łac....

Imię złożone pochodzenia germańskiego. Pierwszym jego członem jest element maht- (meht) 'moc, męstwo', a drugim -hild 'walka, wojna'. W Polsce imię poświadczone już w XI wieku (1035). Występuje w formach: Mathildis, Matildis, Machtildis, Machteldis, Metildis, Mechteldis, Mechtildis. Dziś jest to u nas...

Imię pochodzenia germańskiego, które jest oboczną formą imienia MATYLDA (niemieckie Mathildis). W pierwszym członie użyty jest element meht- 'moc, męstwo', a w drugim -hild 'walka, wojna'. W piśmiennictwie niemieckim te formy oboczne są rozróżniane i czasem traktowane jako dwa imiona. W Polsce imię...

To imię biblijne pochodzenia hebrajskiego, a właściwie grecki zapis Sarra imienia hebrajskiego Sarrah 'pani, księżniczka'. W Polsce używane jest w ostatnich czasach, ale dość rzadko. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sara, gr. Sarra, ang., fr. niem. Sarah, Sara. W synaksarium aleksandryjskim pod dniem 20...