Tego dnia świętują
Jest to imię, które dobrze znamy z historii starożytnej, jako jedno z imion dynastycznych Achemenidów w Persji. Możemy je uważać za pochodzące z jęz. perskiego, od słowa khuru 'tron, stolica', z greckiego od słowa kyros 'moc, władza, panowanie, autorytet' lub hebrajskiego od słowa kôresh / hhâras 'słońce'. Odpowiedniki...
Zobacz więcejImię męskie późnogreckie. Eusébeios to pierwotnie przymiotnik użyty dla określenia jednego z miesięcy na cześć cesarza rzymskiego Antonina Piusa (= Pobożnego). Gramatycznie utworzony jest od starszego przymiotnika eusebés 'pobożny, sprawiedliwy'. Ze średniowiecza spotykamy u nas tylko jednego księdza...
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejJest toimię męskie. Pochodzi od nazwy miejscowości, z której pochodził św. Franciszek Ksawery (Javier). Początkowo używane tylko w złożeniu z Franciszkiem (analogicznie do Kantego). Oboczna, bardziej archaiczna pisownia - Xawery.Franciszek Ksawery. Z pochodzenia był Baskiem. Jego rodzina należała do...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'. Było to częste imię królów frankońskich, które pierwotnie zapisywano jako Clodvig, Clodwig, Chlodwig, Chludwig. Po zaniku nagłosowego ch- powstała forma...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się z rodowego cognomen jednej z gałęzi rodu Claudia. Najczęstszym praenomen w tym rodzie był Marcus, od którego Marcellus bezpośrednio się wywodzi (sufiks -ellus). Ród Marcelli był pierwotnie rodem plebejskim, a z czasem stał się patrycjuszowskim. Ze starożytności...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego (Marcellinus); wywodzi się z cognomen utworzonego od nomen gentilicium Marcelli (zob. MARCELI) za pomocą sufiksu -inus, który oznacza przynależność, pochodzenie. W Polsce znane od XI w. i mieszane bywa z Marcelim. Te same osoby (biskupi) wspominane są raz z imieniem...
Zobacz więcejJest to forma żeńska imienia MARCELIN. Obok imienia Marcelina jest też w użyciu imię MARCELA. W Polsce są to imiona rzadko spotykane, od których formą zdrobniałą jest Marcysia, Marcelka. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Marcellina, fr. Marcelline, niem. Marcellina, Marzeline, wł. Marcellina. Marcelina...
Zobacz więcejChrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...
Zobacz więcejJest to dwuczłonowe imię pochodzenia słowiańskiego. Jako człon pierwszy użyty jest przysłówek spyci- 'nadaremnie' (por. staro-cerkiewno-słowiańskie spyti 'nadaremnie'), a jako drugi - rzeczownik -gniew. Jest to jedno z najstarszych polskich imion. Poświadczone jest od r. 1145. Jego formą zdrobniałą była...
Zobacz więcejJest to imię wywodzące się z łacińskiego nomen gentilicium Virgilius, czyli 'członek rodu Virgilia'. Takie gentilicium nosił słynny antyczny poeta Publius Virgilius Maro. Przypuszcza się, że gentilicium Vergilius / Virgilius pochodzi z języka etruskiego. Imię to w Polsce bardzo rzadko jest używane. Odpowiedniki...
Zobacz więcej