Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen, utworzone na podstawie przymiotnika floridus 'kwitnący'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Floridus, ros. Fłorid, wł. Florido. Dwóch świętych nosiło to imię. Jednego śmiało tu możemy pominąć: wchodzi w poczet sporej grupy męczenników z Catanii, na Sycylii....

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńskie cognomen analogiczne do męskiego Floridus (zob. FLORYD) Odpowiedniki obcojęz.: łac. Florida, ang., fr. Floride. Floryda z Dijon. Jedynym wczesnym świadectwem jej kultu jest wzmianka u Grzegorza z Tours. Jej grób znajdował się na cmentarzu ad basilicos,...

To imię łacińskie, genetycznie cognomen od imienia FLORUS. Florinus to 'pochodzący od Florusa, syn Florusa, mały Florus'. W Polsce notowane w 1219 r. na Śląsku. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Florinus, fr. Florin, ros. Fłorin. Floryn, wyznawca. Miał pochodzić z Wintschgau (w Austrii). Był...

To żeńskie cognomen łacińskie, analogiczne do męskiego Florinus (zob. FLORYN). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Florina, ang. Floriny, fr. Florine, ros. Fłorina. Floryna, męczennica z Brioud (Owernia). Wedle legendy pochodziła z rodziny, która do Owernii przybyła z Rzymu. Ta migracja przypaść miała na epokę,...

To występujące w wielu różnych odmianach imię pochodzi z języka łacińskiego, od słowa pospolitego flosculus 'kwiatuszek'. W Polsce potwierdzone w 1289 r. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Flosculus. Floskul, biskup Orleanu. Na liście biskupów tego miasta widnieje po św. Prosperze. Żył więc pod koniec V...

To zlatynizowana forma imienia greckiego F-tios pochodnego od Ph-s, photos 'światło'. Z historii Kościoła dobrze znamy patriarchę Focjusza, uczonego, autora dzieła Bibliothek- będącego antologią 280 dzieł prozatorskich kościelnych i starożytnych i zawierającego biogramy autorów. Jest on też twórcą słownika...

To imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego), o znaczeniu 'pełna gracji kobieta' lub 'zawsze dobra'. W piśmiennictwie występowało w różnych odmianach: Foilend, Foilenn, Failend, Faila, Foilenna, Failenna itp. W Polsce nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Foila, fr. Foillau, Feuillien. Foila,...

Imię pochodzenia celtyckiego: Foillan 'zawsze dobry' lub Faelan / Faolan 'wilczek'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Foilanus, Foilan, ang. Foilan, fr. Foillan, Feuillien. Hagiografia irlandzka chlubi się kilkoma świętymi tego imienia. Ale żaden z nich nie jest postacią, która by jasno rysowała się na...

To imię pochodzenia greckiego: Phok-s; utworzone zostało od nazwy miejscowej Phókaia w Jonii lub w Beocji. Wiązanie tego imienia z wyrazem pho-k- 'foka' zaliczyć trzeba do tzw. etymologii ludowej. W Polsce potwierdzona jest w XV w. forma Fokasz, ale nie mamy pewności, czy jest to wspomniane imię greckie. Odpowiedniki...

Imię pochodzenia germańskiego złożone z elementów: folk- 'lud, naród' i -vin / -uin 'przyjaciel'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Folcuinus, Folcvinus, niem. Folkwin, Folkuin, Fulkuin, Fulko. Było w średniowieczu dwóch świętych tego imienia, obok nich zaś wnuk brata drugiego, opat z Lobbes, który pozostawił...