Szukana litera: "g"
Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: gunt- / gut- 'wojna, walka, bitwa' oraz -m-r / -m-r 'sławny'. Może to być również dolnoniemiecka oboczna postać imienia Günter. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gummarus, niem. Gummar, Gummer, Gomer. Gummar, patron Lier (we Flandrii). Tego świętego znamy...
Zobacz więcejTo imię hybrydalne, germańsko-łacińskie, które powstało wśród Wizygotów w Portugalii i w Hiszpanii. Składa się z członów: gund- / gunt- / gut- 'wojna, walka, bitwa' i -salvus 'ocalony, żywy, nietknięty'. W piśmiennictwie występują formy: Gundisalvus, Gondisalvus, Consalvus. W Hiszpanii i Portugalii...
Zobacz więcejImię germańskie zawierające w pierwszym członie element gunt- 'bitwa, bój' (por. GUMBERT), a w drugim element -hart 'silny, mocny, śmiały'. Całość znaczy zatem 'mąż śmiałego boju, śmiały w boju'. W dokumentach występuje w formach: Gunthardus, Guntard, Gontardus. W Polsce nie udało się potwierdzić występowania...
Zobacz więcejImię złożone pochodzenia germańskiego. Składa się z członów: gunt- / gund- / gut- 'wojna, walka, bitwa' i -her / -har 'wojsko'. W piśmiennictwie występują również formy: Gunther, Günther. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gunterus, Ginterus, niem. Gunter, Günter, Gunther, Günther. Gunter z Dobrowody (Niederaltaich)....
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: gund- / gunt- 'walka, wojna, bitwa' i -hild 'bitwa'. Pierwszy człon może też pochodzić z kuon- lub kühne- 'szlachetne plemię, ród'. Na terenie Anglii imię to przybrało postać Cynehilda. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gunhilda, Gundhilda, niem. Gundhildis,...
Zobacz więcejImię pochodzenia orientalnego, najprawdopodobniej perskiego lub syryjskiego. Do literatury hagiograficznej dostało się w formie zgrecyzowanej Gurias. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gurias. Gurias, Samonas i Habib, męczennicy. Lokalna tradycja syryjska rychło zespoliła ich ze sobą i nazwała wyznawcami...
Zobacz więcejImię germańskie pochodzenia szwedzkiego, częste w rodzinie panujących. Pierwszy człon to gote- (gauta) 'Got', a drugi -staf (stafr, niem. Stab) 'laska, podpora'. Całość zawiera sens 'podpora Gotów'. Znamy to imię z historii. Nosili je królowie Szwecji. Gustaw Adolf i Karol Gustaw. W dawnej Polsce imię...
Zobacz więcejImię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego), złożone z członów: gut- / guth- 'głos' i -lak (z lag-no-s) 'słabo rozchodzący się; słabo słyszalny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gutlacus, ang. Gutlak. Gutlak, pustelnik z Crowland. Urodził się za panowania Aethelreda, króla Mercji, prawdopodobnie w r....
Zobacz więcejImię pochodzenia celtyckiego (walijskie lub bretońskie), złożone z elementów: guen- / uuin- 'biały' oraz -ual 'wilk'. Formą zlatynizowaną imienia jest Winwalennus, a Gwenol zromanizowaną. Na Wyspach Brytyjskich jest ono mieszane z innym walijskim imieniem: Gwendolen, Gwendolin. Odpowiedniki obcojęz.:...
Zobacz więcej