Szukana litera: "s"
Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen oznaczające członka koczowniczego plemienia pochodzenia irańskiego, zamieszkującego od IV wieku przed Chrystusem do IV wieku po Chrystusie stepy południowej Rosji. W w. XVII i XVIII, tj. w dobie ideologii tzw. sarmatyzmu, w Polsce Sarmata był synonimem...
Zobacz więcejOdpowiedniki obcojęz.: łac. Saturianus, ang., niem. Saturian, fr. Saturien, wł. Saturiano.
Zobacz więcejImię łacińskie, a genetycznie cognomen, które dało początek gentilicium Saturius, utworzonemu typowym dla tej kategorii nazw osobowych sufiksem -ius od przymiotnika satur, -a, -um 'nasycony, syty; mocny'. Saturius zatem to 'syn, potomek ojca rodu noszącego cognomen Satur'. Odpowiedniki obcojęz.: łac.,...
Zobacz więcejJest to łacińskie imię teoforyczne (pierwotnie cognomen), utworzone od imienia Saturnus sufiksem -inus, który oznaczał pochodzenie, przynależność. Saturninus to pierwotnie 'należący do Saturna, pochodzący od Saturna, syn Saturna'. Saturn był w mitologii rzymskiej jednym z najstarszych bogów italskich;...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego SATURNIN. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Saturnina, fr. Saturnine. W niektórych wykazach hagiograficznych widnieją trzy święte Saturniny. O żadnej z nich nie możemy nic albo prawie nic pewnego powiedzieć. Nie jest natomiast rzeczą...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego: Sátyros, od mitologicznego rozpustnego, lubieżnego towarzysza Bachusa. Satyrowie byli bóstwami lasów i wzgórz, w Rzymie utożsamieni zostali z Panem i Faunami. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Satyrus, gr. Sátyros, fr. Satur, Sour, Serre, wł. Satiro.
Zobacz więcejJest to słowiańska postać greckiego imienia SABA (w wymowie bizantyńskiej -b- - -w-). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Saba, Sabbas, gr. Sábbas, Sába, ang. Sabbas, fr. Sabas, niem. Sabas, ros., ukr. Sawa. Przedstawimy czterech świętych, na Słowiańszczyźnie znanych i czczonych po imieniem Sawy. Sawa, jeden...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego; wywodzi się od pospolitego słowa scholasticus, -a, -um 'należący do szkoły, szkolny, student, retor'. W średniowieczu terminem scholastyk oznaczano przedstawiciela filozofii scholastycznej, a także kanonika kierującego z urzędu szkołą katedralną. W Polsce imienia tego poza...
Zobacz więcej