Imiona świętych

Imię teoforyczne grecko-łacińskie, złożone z elementów philo- - philé- 'miłuję, kocham' i -Rom(ul)us 'Romulus - mityczny założyciel Rzymu, syn Marsa i Rei'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Philoromus.

Imię złożone pochodzenia greckiego. Jako człon pierwszy występuje element phile- 'kocham', a jako drugi -theos 'Bóg'. Jest to synonimiczne imię do TEOFIL, w którym człony zostały odwrócone (por. pol. Bogumił). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Philoteus, gr. Philótheos. Czterech świętych, czczonych w rozmaitych...

Imię powstałe na gruncie włoskim ze skrócenia imienia Serafina. Może się ono mylić z irlandzkim imieniem Fin, Fiona o znaczeniu 'winna latorośl'. Odpowiedniki obcojęz.: wł. Fina. Fina z San Gimignano. Urodziła się na początku 1238 r. w San Gimignano (w Toskanii, w pobliżu Sieny) jako córka Cambio di...

Jest to imię pochodzenia celtyckiego, z gramatycznego punktu widzenia zdrobnienie imienia Fin / Fion badź Finn / Fionn 'jaśniejący, biały'. Prawdopodobnie jednak imię zawiera element teoforyczny Vindos (zob. FINDAN). W Polsce znane jedynie badaczom kultury iroszkockiej i historykom Kościoła. Odpowiedniki...

To imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego), synonimiczne do Finan / Finnan, a zawierające w sobie imię boga celtyckiego Vindosa. Element staroirlandzki find- znaczy 'biały, jasny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Findanus, fr. Findan, Fintan. Źródła irlandzkie wymieniają około siedemnastu świętych...

To imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego) Finnbarr / Fionbarr 'jasnowłosy'. Zanglicyzowano je jako Finnbar, Barfind. Formą spieszczoną jest Barre, Baire. Szczególnie częste w Walii. Tu przeważają formy: Berwyn, Barwyn i Bairre, Barre, Barry. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Findbar, ang. Findbar, Finbarr,...

To imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego), odpowiadające walijskiemu Guendolen o znaczeniu 'mały ogień'. Trudno jednak rozstrzygnąć jednoznacznie jego etymologię, ponieważ podobnie brzmiące imiona irlandzkie w piśmiennictwie są często ze sobą mylone. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Findenus, Uinnianus,...

Imię pochodzenia celtyckiego (kornwalijskie Gwinear) o znaczeniu 'jasnowłosy, blond'. Nie można też wykluczyć germańskiego pochodzenia imienia: Finger (swn. fingar). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fingar, ang. Fingar, Gwinnear. Fingar i towarzysze, męczennicy. Wedle kornwalijskiej tradycji był Irlandczykiem,...

Jest to zanglicyzowana forma imienia irlandzkiego Finden. Jego podstawę stanowi imię mitycznego bohatera Finna, Fynna. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Finianus, Phinianus. Niektóre repertoria hagiograficzne traktują obydwie formy oddzielnie. Można wątpić w to, czy takie rozdzielanie przyczynia się do lepszego...

Imię pochodzenia łacińskiego, cognomen utworzone od nazwy miejscowej Fermo lub też od innego cognomen: Firmus 'silny, mocny, trwały'. Odpowiedniki obcojęz. łac. Firmanus, wł. Firmano. Firman, opat. Urodził się około r. 951 w Fermo. W wieku lat dwudziestu otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa,...