Imiona świętych

Nie chodzi tu ani o teologiczne znaczenie wyrażenia, ani o jego ewolucję w ciągu stuleci. Tym bardziej nie zamierzamy dotykać pojęciowego procesu, który miał swe etapy na Zachodzie, a intensywnie dokonywał się zwłaszcza po zakwestionowaniu autorytetów kościelnych przez protestantyzm; dokonuje się także...

Imię o niepewnym pochodzeniu; prawdopodobnie spieszczenie irlandzkiego imienia Iarlaithe, Iarlaith lub celtycka postać imienia Hieronim. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hieron, ang. Jeron, niem. Hieron. Hagiografowie wymieniają trzech świętych tego imienia. Dwóch, przedstawicieli epoki wielkich prześladowań,...

Imię to pochodzi z języka greckiego, od słów: hierós 'święty, poświęcony bóstwu' oraz ónyma (ónoma) 'imię'. Całość znaczy: 'święte imię'. Zawiera ono więc życzenie, by człowiek, który je nosi, był święty. W Polsce imię znane jest w średniowieczu, szerzej w XVI w. Po dostosowaniu do fonetyki polskiej...

Imię pochodzenia grecko-łacińskiego, żeński odpowiednik imienia męskiego HILARY. W Polsce występuje dość rzadko w czasach nowszych (od XVIII w.). Odpowiedniki obcojęz.: łac., fr., niem. Hilaria, ros., ukr. Iłaria, wł. Ilaria. Historycy starożytności chrześcijańskiej wyliczają pięć postaci, które nosiły...

To imię pochodzenia grecko-łacińskiego, genetycznie spieszczenie imienia Hilarós (łac. Hilarus) 'wesoły, pogodny, radosny'. W Polsce rzadko występujące. Częściej można je spotkać na ziemiach wschodnich, gdzie jest używane przez wiernych Kościoła wschodniego w formie Iłarion. Odpowiedniki obcojęz.:...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od przymiotnika hilaris, -e (lub hilarus, -a, -um) - 'wesoły, pogodny' (por. gr. hilarós). W Polsce imię poświadczone w r. 1204 i 1388 w formie Ilary. Znane jest z żartobliwego wiersza dla dzieci -o panu Hilarym, który zgubił okulary-. Odpowiedniki...

Imię pochodzenia germańskiego, pierwotnie skrócenie imion dwuczłonowych z elementem hild- 'walka, bitwa' w pierwszym lub drugim członie, np. Hildegarda, Mechtilda, Mathilda i wiele innych. W Polsce częściej występuje na Śląsku. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hilda, ang. Hildy, niem. Hilda, Hilde, wł....

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hilde- / hilt- 'walka, bitwa' oraz -bert / -beraht / -berht 'jasny, błyszczący, znamienity'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hildebertus, fr. Hildbert, niem. Hildibert, Hildibracht, Hilbert, Hilprecht, Hilbrecht, Hilberacht. Średniowieczne znało co najmniej...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hild- / hilt- 'walka, bitwa' i -bald 'odważny, dzielny, śmiały'. W Polsce nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hildeboldus, Hildebaldus, fr. Hildebaud, niem. Hildebald, Hildebold, Hidebald, Hildbald, Hiltbold. Hildebold (Hiltibald), arcybiskup...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hild- / hilt- 'walka, bitwa' oraz -brand 'miecz'. Imię to nosił m.in. późniejszy papież Grzegorz VII. Hildebrand jest także bohaterem pieśni heroicznej w języku staro-wysoko-niemieckim: -Pieśń Hildebranda- z IX w. W Polsce notowane od XIII w. w formach:...