Imiona świętych

Męskie imię hebrajskie: Ben-jamin 'syn prawicy'. Imię to nosił dwunasty syn Jakuba i Racheli (Rdz 35, 18). Według przekazu biblijnego Rachela chciała nazwać urodzone dziecko Ben-oni 'syn mojej boleści', ale Jakub zamienił je na Ben-jamin 'syn prawicy'. Do Polski imię to przyszło z chrześcijaństwem i...

Objaśnienie onomastyczne podano pod hasłem BENIGNUS (BENIGNY). W repertoriach hagiograficznych znajdujemy tylko jedną Benignę, i to słabo rozpoznaną. Benigna z Wrocławia (Trzebnicy). Nie zachowała się i prawdopodobnie nie powstała żadna większa relacja hagiograficzna o niej (Passio). Przemiany i burze...

Stare, wywodzące się z czasów pogańskich imię rzymskie, pierwotne cognomen utworzone na podstawie przymiotnika benignus 'uprzejmy, życzliwy, dobroczynny'. Formą żeńską była Benigna. W Polsce notowane od 1235 r. w łacińskiej formie Benignus jako imię zakonnika dominikanina. Zdaje się, że nigdy nie wyszło...

Imię pochodzenia germańskiego o dość niejasnej etymologii. Niektórzy wyprowadzają je z elementów: bein- 'kość, noga, goleń' i -hild 'wojna, walka' lub ben- 'rana' i -hild 'wojna, walka'. Z Polski brak jego poświadczeń. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Benildus, fr. Bénilde, niem. Benild. Benild. Zanim...

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, znaczeniowo odpowiadające męskiemu imieniu BENILD. W Polsce nie występuje. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Benilda, hiszp., wł. Benilda, niem. Benilda, Benhildis. Benilda, męczennica z Kordoby. Była chrześcijanką, już nie młodą, gdy emir Mohamed I wzniecił nowe prześladowanie....

Jest to właściwie niemieckie skrócenie Benno od imienia germańskiego Bernhard (zob. BERNARD). W Polsce, jak się wydaje, zidentyfikowano je z rodzimym skróceniem imienia Benedykt, mianowicie Bień. W naszych źródłach pojawia się to imię jako Beno już w 1220 r., oczywiście w tekście łacińskim. Postać Benon...

To przyswojenie włoskiego imienia męskiego Benvenuto, które utworzono od wyrazu pospolitego benvenuto, używanego przy powitaniu: sia il benvenuto 'powitać, proszę wejść' itp. Etymologicznie benvenuto rozpada się na ben - skrócona forma od bene 'dobrze' + venuto - imiesłów przeszły od venire 'przyjść,...

Kobiece imię włoskie Benvenuta utworzone jest od imienia męskiego Benvenuto (zob. BENWENUT). W Polsce używane tylko w zakonach. Święte, a raczej błogosławione, które to imię nosiły, nie są liczne. Z dwóch zaledwie, któreśmy napotkali w wykazach hagiograficznych, przedstawiamy tu jedną, ongiś dość sławną: Benwenuta...