Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie gentilicium lub cognomen Sensius, utworzone na podstawie wyrazu pospolitego sensus, -us 'zmysł, tkliwość, rozsądek'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Sensius, Sentius, wł. Senzio, Sensio. Senzjusz, męczennik. Niektóre rękopisy Martyrologium Hieronimiańskiego...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie praenomen, od liczebnika porządkowego septimus 'siódmy z kolei'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Septimus, fr. Septime, wł. Settimo.

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego cognomen SEPTYMIUSZ. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Septimia, wł. Settimia. Septymia i Augusta, męczennice afrykańskie. Widnieją nie tylko w Martyrologium Hieronimiańskim, i to dwukrotnie, w dniach 28 i 30 lipca, ale także w Kalendarium...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -ius od praenomen Septimus - SEPTYM. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Septimius, fr. Septime, wł. Settimio. W martyrologiach spotkać można wzmianki o trzech świętych, którzy są oznaczani tym imieniem. W dziejach słabo są rozpoznawani,...

Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od słowa ser-phim 'płonący, palący' (liczba mnoga), co pochodzi od czasownika s-r-f 'palić'. W angelologii biblijnej tak nazywają się aniołowie jednego z chórów anielskich. W łacinie kościelnej zamieniono końcowkę -im (Seraphim) na -in. Od formy męskiej utworzono...

Żeńska forma imienia SERAFIN. W Polsce występuje rzadko, częściej w zakonach żeńskich. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Seraphina, fr. Séraphine, niem. Seraphine, wł. Serafina, Fina. W literaturze hagiograficznej imię pojawia się dwukrotnie. To, które w Martyrologium Rzymskim pojawiało się pod 29 lipca,...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Seranus, w którego funkcji występuje wyraz pospolity serenus / seranus 'pogodny, łagodny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Seranus, Serenus, wł. Serano, Sereno. Seran, biskup. To tylko o nim wiemy, że w połowie XI w. obecność jego relikwii odnotowano...

Imię pochodzenia greckiego, żeński odpowiednik męskiego SERAPION. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem., wł. Serapia.

Imię to wywodzi się z języka greckiego za pośrednictwem łacińskim. Na gruncie greckim tłumaczyć je trzeba jako imię teoforyczne, od imienia znanego w Egipcie boga Serapisa (greckie Sérapis), którego świątynia nazywała się Serapeion. W Polsce forma Serapion spotykana była rzadko. Pojawiała się częściej...

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego SERENUS. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem., wł. Serena. Hagiografowie mówią o dwóch świętych tego imienia. Jakie są podstawy ich kultu, zobaczymy poniżej. Serena, rzekoma żona Dioklecjana. Jako taka pod dniem 16 sierpnia wspominana była...