Tego dnia świętują
Męskie imię późnogreckie: Eustáchios, utworzone od przymiotnika eústachys 'pięknie kłoszący się (o zbożu), kwitnący'. Do Polski imię to przyszło w średniowieczu za pośrednictwem języka łacińskiego (Eustachius). U nas mieszało się ono z podobnie brzmiącym imieniem Eustacjusz (gr. Eustáthios). W średniowieczu...
Zobacz więcejImię męskie późnogreckie. Eusébeios to pierwotnie przymiotnik użyty dla określenia jednego z miesięcy na cześć cesarza rzymskiego Antonina Piusa (= Pobożnego). Gramatycznie utworzony jest od starszego przymiotnika eusebés 'pobożny, sprawiedliwy'. Ze średniowiecza spotykamy u nas tylko jednego księdza...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów e- (ewa, ewe, eo, eu) 'prawo, układ, sprzysiężenie' i -wald (walt, waldan) 'kierowanie, panowanie'. Ewald zatem to ten, 'który panuje sprawiedliwie, według prawa'. W Polsce brak poświadczeń tego imienia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Evaldus,...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: ger- (gari-) 'oszczep' i -hard 'mężny, odważny, trwały, mocny'. W Polsce jest to imię znane, choć nigdy nie osiągnęło dużej popularności. Etymologia ludowa wywodzi je z polskiego wyrażenia gier rad, czyli 'ten, który rad igra (bawi się)'. U...
Zobacz więcejJest to imię greckie, złożone ze słów h-lios 'słońce' i -d-ron 'dar'. Całość odpowiadałaby tłumaczeniu 'dar słońca' lub 'dar Heliosa'. Znany jest matematyk Heliodor z II w. i Heliodor z Emessy (III w.) - autor romansu Historia etiopska o Teagenesie i Charyklei. Biblijna scena wypędzenia Heliodora ze...
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejImię żeńskie, utworzone od męskiego imienia JÓZEF. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Josepha, fr. Jos-phe, niem. Josepha, Josefa; wł. Giuseppa, Peppa. Józefa Naval Girbés urodziła się 11 grudnia 1820 r. w Algemesi, w pobliżu hiszpańskiej Walencji. Gdy miała lat osiemnaście, złożyła ślub czystości. Potem...
Zobacz więcejImię żeńskie pochodzenia francuskiego, od męskiego JÓZEF. W Polsce używane do dziś, choć rzadko. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Josephina, ang., niem. Josephine, Josephina, fr. Joséphine, wł. Giuseppina. Święte, które nosiłyby żeńską odmianę biblijnego imienia w tej postaci, w martyrologiach nie widnieją....
Zobacz więcejOdpowiedniki obcojęz.: łac. Candidus, fr. Candide, niem. Candidus, wł. Candido. Doliczono się trzynastu świętych tego imienia. Nie wszyscy zostali dobrze rozpoznani lub dostatecznie jasno przedstawieni w pomnikach przeszłości. Jeden, wspominany 22 września, miał być oficerem sławnej Legii Tebańskiej....
Zobacz więcejJest to słowiańskie imię dwuczłonowe, z elementem siro- 'pozbawiony' (por. pol. sierota) w pierwszym członie i -sław w członie drugim. Rozszerzenie artykulacyjne samogłoski -i- (w grupie -ir-) w -er (po miękkiej) nastąpiło po wieku XIII. Imię to notowane jest w Biblii gnieźnieńskiej (1136). Formy skrócone...
Zobacz więcejJest to imię żeńskie o niejasnej etymologii. Najczęściej przyjmuje się, że jest to żeńska forma bizantyńskiego imienia męskiego Tarásios, ale nie jest to pewne. Teresa pojawia się najpierw w Hiszpanii, a u nas w XVII w. Popularność imienia wyraźnie wzrosła po kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus....
Zobacz więcej