Tego dnia świętują
Imię pochodzenia germańskiego. Pierwotnie było to prawdopodobnie przezwisko określające kolor włosów jakiegoś człowieka: kolor ciemny, brązowy (por. pol. brunatny, brunet). Kolor ten często w legendach germańskich łączony bywa z osobą najwyższego boga - Wodana. W Polsce jest to imię rzadkie, poświadczone...
Zobacz więcejimię pochodzenia germańskiego. Pierwotnie było to prawdopodobnie przezwisko określające kolor włosów jakiegoś człowieka: kolor ciemny, brązowy (por. pol. brunatny, brunet). Kolor ten często w legendach germańskich łączony bywa z osobą najwyższego boga - Wodana.W Polsce jest to imię rzadkie, poświadczone...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego, utworzone od imienia mitycznego herosa Heraklesa. H-ráklios to 'poświęcony Heraklesowi, należący do Heraklesa'. Grecką postać imienia zlatynizowano zgodnie z zasadą, że gr. -ios odpowiada łac. -ius. Zlatynizowana postać imienia Heraclius występowała bardzo rzadko w Polsce....
Zobacz więcejJest to imię powstałe w kręgach chrześcijańskich u schyłku państwa rzymskiego. Wywodzi się ono od łacińskiej nazwy Wielkanocy, Pascha, przyjętej z hebrajskiego (Pesach od pasach 'przejście', por. Wj 12) za pośrednictwem greckim. Paschalis dosłownie znaczy 'wielkanocny'. Od męskiej formy imienia utworzono...
Zobacz więcejJest to imię słowiańskie, złożone z elementów sławo- 'sława' i -mir 'pokój'. Człony tego imienia mogły ulec przestawieniu, w wyniku czego powstało nowe imię: MIROSŁAW. Imię Sławomir, poświadczone już w źródłach z XII w., występuje do dziś. Formy spieszczone to: Sławek (poświadczona 1224 r.), Sławko...
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, forma zdrobniała skrócenia wywodzącego się z imion dwuczłonowych typu: Wendelmar / Wandelmar, Wendelbert / Wandelbert. Człon Wendel / Wandel / Wendi pochodzi od nazwy plemiennej Wandalów. W Polsce było ono znane i używane, choć nigdy nie cieszyło się większą popularnością....
Zobacz więcejJest to późnorzymska forma imienia greckiego (macedońskiego) Berenik- (zob. BERENIKA). W wiekach średnich imię to tłumaczono jako ier- eik-n 'święte oblicze' i łączono z tym podanie o -chuście Weroniki-. Imię to znane jest w Polsce od średniowiecza, choć nigdy nie zyskało dużej popularności. Formy spieszczone...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen, w którego funkcji użyty został rzeczownik pospolity victor, -ris 'zwycięzca' (np. Marius Victor). Imię Wiktor pojawia się w Polsce prawdopodobnie pod wpływem włoskim w XVI w. wraz z formą pochodną Wiktoryn. Dziś imię Wiktor jest również znane...
Zobacz więcej