Imiona świętych

imięo niepewnej etymologii. Na ogół przypisywane jest mu pochodzenie z języka gockiego i znaczenie "prawdziwie szlachetna", ale mogłoby też oznaczać "opiekunka wszystkich". Według najnowszych publikacji naukowych imię to wywodzi się jednak z języka arabskiego, a przedostało się do Polski za pośrednictwem...

Imię hebrajskie Elisheba, z grupy imion teoforycznych z elementem el- 'Bóg'. Całość interpretować można jako 'Bóg moją przysięgą'. Do Europy przyszło wraz z chrześcijaństwem. Spopularyzowało się dzięki św. Elżbiecie - matce Jana Chrzciciela i św. Elżbiecie Węgierskiej. Było to imię dość częste w rodzinach...

Jest to cognomen łacińskie utworzone prawdopodobnie od trackiego imienia Haemus, Aemus. Emmanus to 'należący do Aemusa (Haemusa), syn Haemusa, wyzwoleniec Haemusa'. Może to być też zlatynizowana forma imienia germańskiego Emmo, pochodzącego ze skrócenia imion dwuczłonowych z Emm- / Erm- w pierwszym...

Jest to imię biblijne z grupy imion teoforycznych, pochodzące z hebrajskiego Im-anu- -el 'Bóg z nami'. Taką etymologię podaje nam Biblia w Księdze Izajasza. Imię to nosili władcy Trebizondy, Bizancjum, a w czasach nowszych także królowie Sardynii i Włoch z dynastii sabaudzkiej, np. Wiktor Emanuel I (1759-...

Jest to prawdopodobnie zlatynizowana postać imienia bretońskiego Armelina, występującego też w piśmiennictwie w formie Hermelina. Można je również traktować jako spieszczenie imienia germańskiego Emma - - Emmolina, analogicznie jak Babo - Babolen, Babolin. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Emelina, Aemolina,...

imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Emerentiana (dla kobiety) i Emeren­tianus (dla mężczyzny), utworzone od innego cognomen Emerentius, którego podstawę stano­wi part. praes. act. Emerens, od czasownika emero 'zasłużyć, wysłużyć'.W Polsce imię to funkcjonuje jako żeńskie imię zakonne.Odpowiedniki...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Emerentiana (dla kobiety) i Emerentianus (dla mężczyzny), utworzone od innego cognomen Emerentius, którego podstawę stanowi part. praes. act. Emerens, od czasownika emero 'zasłużyć, wysłużyć'. W Polsce imię to funkcjonuje jako żeńskie imię zakonne. Odpowiedniki...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Emerita (dla kobiety) i Emeritus (dla mężczyzny), utworzone od czasownika emero 'wysłużyć, zasłużyć'. Emerita i Emeritus to 'zasłużony, wysłużony'. To cognomen (Emeritus) stało się podstawą nomen gentilicium Emeritius. W użyciu było też pochodne...

Jest to imię pochodzenia germańskiego, występujące w krajach europejskich w formach: Emeryk i Ameryk. Pochodzi ono z dwuczłonowego imienia germańskiego Amalaryk (zapisane po grecku Amalárichos, po łacinie - Amalaricus). W pierwszym członie zawarty jest element Amala- (por. goc. Amalasvinta). Amalowie...