PAP/dm
Polikryzys - taki czas nakładających się równocześnie na siebie różnych kryzysów - pogorszył kondycję psychiczną ludzi. Pandemia, wojna w Ukrainie, inflacja, kryzys klimatyczny - to wszystko składa się na sytuację stresu skumulowanego - oceniła psycholog, prof. Bernadetta Izydorczyk.
"Za naszych czasów nie było depresji". "Ogarnij się i weź się w garść, masz znacznie więcej, niż ja w twoim wieku mogłem sobie wyobrazić". To zdania, które wielu nastolatków słyszy w domu, gdy próbuje podjąć temat pomocy i wsparcia dla siebie - bo jest im trudno, bo nie wyrabiają się z presją, bo zapadają się w ramiona depresji. Lęk przed odrzuceniem, niestabilne poczucie własnej wartości, zmiany w mózgu, przejście ze świata dziecka do świata dorosłych - wszystko to utrudnia bycie ze sobą i z innymi.
Mimo że stres może być niezdrowy - o czym wie większość z nas - potrafi niemal uzależniać. Osoby uzależnione od stresu przyzwyczajają się, że ciągle jest coś do zrobienia, nieustannie znajdują się pod presją.
Chroniczny stres może się zakończyć syndromem wypalenia. Jak go rozpoznać?
Jesteśmy nauczeni ciągle nad sobą panować. Ogarniamy się, walczymy, jesteśmy dzielni, a potrzebujemy czułych i delikatnych ramion, które pozwolą nam poczuć się bezpiecznie - odetchnąć, odpocząć, przystanąć.
PAP / tk
- Czas jest bardzo potrzebny, by przejść przez wszystkie etapy żałoby, czasem przy wsparciu psychologa; ale sam upływ czasu nie wyleczy naszych ran, musimy wykonać dużą pracę - powiedziała psycholog, psychoterapeutka integracyjna Anna Hebenstreit-Maruszewska, wykładowczyni na Uniwersytecie SWPS w Sopocie.
Ponieważ poczucie granic jest dość intuicyjne i mocno indywidualne, może być dla niektórych mylące. Tym bardziej warto mieć ich świadomość i je komunikować, aby chociażby uniknąć relacyjnych nieporozumień.
Każdy z nas zna kogoś, kto ma depresję, choć często nie jesteśmy tego świadomi. Osoba chora na depresję może na co dzień być uśmiechnięta, a w rzeczywistości zmagać się z brakiem sił, trwać w wewnętrznym mroku i codziennie toczyć walkę o to, by wstać z łóżka. Przedłużanie się takiego stanu może prowadzić nawet do poważnych objawów psychofizycznych.
To nie jest książka napisana przez zawodowego psychoterapeutę ani przez naukowca, twórcę teorii zaburzeń neurotycznych. To prawdziwa historia. Opowiedziana nie z pozycji zewnętrznego obserwatora, ale z głębi własnego doświadczenia. Jej autor, Grzegorz Szaffer, pisze o swoich zmaganiach z nerwicą.
Najprawdopodobniej każdy doświadczył go przynajmniej raz w swoim życiu. Bliscy zapomnieli o twoich urodzinach. Nie zaproszono cię na imprezę klasową. Nikt nie poprosił cię do tańca. Dziwnym trafem zabrakło dla ciebie miejsca w autokarze na wycieczce szkolnej. Znajomy miał zadzwonić, a telefon milczy. Właśnie dostałeś wypowiedzenie z pracy…
Każdy to zna. Wracamy ze sklepu, do którego poszliśmy jedynie po chleb i masło, z zakupami na cały tydzień, bo coś „było w promocji”. Czy naprawdę potrzebowaliśmy tych rzeczy? Nie. Prawdopodobnie zostaliśmy zmanipulowani. Ktoś w sklepie wywarł na nas wpływ. Nie ma człowieka, którego nie można zmanipulować. Dodatkowe gratisy, cena najniższa w sezonie, półka „ostatni raz w tym sezonie”, słynne już likwidowanie kolekcji i wiele innych…
Problemy lękowe wraz z upływem czasu mogą doprowadzić do wykształcenia mechanizmów ucieczkowych, opartych na podejmowaniu decyzji z poziomu lęku. Staramy się wtedy, aby nie doszło do sytuacji, której się boimy. Są to zatem raczej decyzje o tym, czego nie robić. W konsekwencji zbieramy przykre doświadczenia mówiące o naszej bezradności i szereg utraconych szans własnego rozwoju.
Straszne myśli są elementem nerwicy. Jak sobie z nimi poradzić? Jak je odwrócić?
Czasami mimo zupełnie dobrych intencji, osoba z którą rozmawiamy reaguje w sposób zaskakujący, odmawiając odpowiedzi albo wyraźnie zamykając się. To, co chcieliśmy jej powiedzieć miało ją wesprzeć, jednak w niepojęty sposób zraniła ją. Psychologia komunikacji wyłoniła szereg typów wypowiedzi, które blokują rozmowę. Jakie to zdania?
Co zrobić, aby w pracy koncentrować się na obowiązkach i być bardziej produktywnym? Kilku podpowiedzi udziela Magdalena Kieferling, autorka książki „Pewna ty! Jak być skuteczną w pracy i nie zwariować”.
PAP/dm
Akcja „Mów o sobie” dotycząca kondycji psychicznej studentów uczelni wrocławskich i opolskich. Specjalnie opracowane ankiety mają pomóc w opracowaniu skutecznych metod wsparcia oraz zachęcić młodych ludzi do korzystania z profesjonalnej pomocy.
Kobieta, która chciałaby mieć jakikolwiek ślad po straconym dziecku, może zabrać jego odbite stópki do domu. To ważne z punktu widzenia psychologicznego, bo świadczy o uznaniu dziecka, jego obecności, pozwoleniu sobie na pamięć o nim i na odbycie żałoby - mówi Anna Stachulska, położna, specjalistka pielęgniarstwa rodzinnego ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
![Położna: Kobieta, która chciałaby mieć ślad po straconym dziecku, może zabrać jego odbite stópki do domu [WYWIAD]](https://static.deon.pl/storage/image/core_files/2023/10/10/05544ac4a995ccea1bb9acde180f2c5c/jpg/deon/articles-thumb-normal-breakpoint-default/polozna-kobieta-ktora-chcialaby-miec-slad-po-straconym-dziecku-moze-zabrac-jego-odbite-stopki-do-domu-wywiad.jpg "Położna: Kobieta, która chciałaby mieć ślad po straconym dziecku, może zabrać jego odbite stópki do domu [WYWIAD]")
Możliwość powiedzenia o swoim bólu, jakikolwiek by nie był - może ze strony mężczyzny mniejszy - zawsze zbliża parę do siebie. Kiedy tego nie ma, a partner zachowuje się, jakby nic się nie stało, kobieta nabiera przekonania, że ich więź w ważnym życiowym momencie się rozchodzi. To powoduje, że czuje się tak, jakby utraciła coś ważnego w relacji - mówi Bernadetta Janusz, psycholog kliniczny, która specjalizuje w żałobie powikłanej i zespole żałoby przedłużonej w interakcjach rodzinnych.
![Kobiety denerwuje, kiedy ojciec utraconego dziecka mówi: Jestem tu tylko dla ciebie. Chciałbym, żebyś już wróciła do życia [WYWIAD]](https://static.deon.pl/storage/image/core_files/2023/10/10/53bfc61a781073baef179c6e2b5ce124/jpg/deon/articles-thumb-normal-breakpoint-default/kobiety-denerwuje-kiedy-ojciec-utraconego-dziecka-mowi-jestem-tu-tylko-dla-ciebie-chcialbym-zebys-juz-wrocila-do-zycia-wywiad.jpg "Kobiety denerwuje, kiedy ojciec utraconego dziecka mówi: Jestem tu tylko dla ciebie. Chciałbym, żebyś już wróciła do życia [WYWIAD]")
"Czas to pieniądz" słyszę już od małych dzieci. Czy tak jest w rzeczywistości? Czy w naszym zabieganym świecie największą walutą naprawdę stały się pieniądze? No i czy dają one szczęście? Badania psychologiczne pokazują coś zupełnie innego.
Nie wiesz, co zrobić ze swoją karierą? A może Twoje plany zawodowe stanęły w miejscu? Skąd wziąć zawodową pewność siebie, poczuć satysfakcję z pracy i codzienności? Okazuje się, że można sterować swoją karierą w taki sposób, by wiązała się z poczuciem spełnienia w każdym z tych obszarów.
{{ article.description }}