Imiona świętych

Imię męskie greckie. W języku greckim przymiotnik kyriakós utworzony był od rzeczownika kýrios 'pan', służącego w Biblii często do określenia Boga. W Nowym Testamencie jest już poświadczony zwrot he kyriaké heméra 'dzień Pański', tj. niedziela. Użyty jako imię własne Kyriakós określał zapewne chłopca...

Jest to imię germańskie złożone z dwóch członów. W pierwszym członie występuje element ed- 'majątek, dziedzictwo' (ten sam, co w imionach Edward, Edmund, Edgar). Drugi człon to -win 'przyjaciel'. Całość można interpretować jako 'przyjaciel dziedzicznej posiadłości' (dziedzictwa). Obok męskiego imienia...

Męskie imię późnogreckie: Eustáchios, utworzone od przymiotnika eústachys 'pięknie kłoszący się (o zbożu), kwitnący'. Do Polski imię to przyszło w średniowieczu za pośrednictwem języka łacińskiego (Eustachius). U nas mieszało się ono z podobnie brzmiącym imieniem Eustacjusz (gr. Eustáthios). W średniowieczu...

Imię złożone pochodzenia słowiańskiego. Jako człon pierwszy występuje temat czasownikowy grzymi- (od czasownika grzmieć), a jako drugi -sław (od rzeczownika sława). Jest też możliwe, że człon pierwszy pochodzi ze spolonizowanej na Grzym- postaci skrócenia łacińskiego imienia Peregrinus, Pelegrinus (za...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego: Maximilianus, genetycznie wtórne cognomen od formy Maximillus, która jest spieszczeniem imienia Maximus (por. MAKSYM). Było to częste imię w książęcych rodach Niemiec i Austrii. W Polsce pojawia się dość późno. Ostatnio daje się zauważyć niewielki wzrost popularności...

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Salvinus, Sylvinus, Silvinus, fr. Salvin, wł. Salvino, Silvino. Trzech biskupów oznaczonych tym imieniem miało się doczekać czci należnej świętym Pańskim. Przedstawimy ich w kolejności chronologicznej. Salwin, biskup Verdun. Miał być trzecim biskupem tego miasta, czyli żyć...

Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od słowa ser-phim 'płonący, palący' (liczba mnoga), co pochodzi od czasownika s-r-f 'palić'. W angelologii biblijnej tak nazywają się aniołowie jednego z chórów anielskich. W łacinie kościelnej zamieniono końcowkę -im (Seraphim) na -in. Od formy męskiej utworzono...

Jest to dobrze w Polsce znane imię pochodzenia litewskiego. Jego litewska forma to Výtautas, a ruska Vitovt, zaś zlatynizowana Withawdus, Withowdus, niemiecka Witawd, Witoud. Imię to ma budowę dwuczłonową: vý- + -tautas. Pierwszy człon vý- pozostaje w etymologicznym związku z czasownikiem výti 'gnać',...