Imiona świętych

Było to pierwotnie imię męskie, od którego już w starożytności urobiono imię żeńskie Aleksándra. Należy do bardzo starych greckich (Aléksandros) imion dwuczłonowych. Pierwsza część składowa wywodzi się od czasownika aléks- 'bronię, wspomagam', a druga od rzeczownika anér (gen. andrós) - 'mąż, mężczyzna'....

To żeńskie imię pochodzenia greckiego (zob. ALEKSANDER). W Polsce notowane w źródłach od wieku XIV, w formach: Aleksandra i Oleksandra. Należy u nas do imion dość popularnych, do czego przyczyniła się m.in. powieść H. Sienkiewicza Potop. Imię to nosiła siostra Władysława Jagiełły, żona ks. mazowieckiego...

Imię wywodzące się od rzymskiego cognomen Ambrosius, pochodzącego z języka greckiego od przymiotnika ambrósios 'nieśmiertelny'. W mitologii greckiej bogowie spożywali ambrozję (gr. ambrosía), pokarm dający im wieczną młodość i nieśmiertelność. W Polsce imię to poświadczone jest w źródłach od 1425 r....

Imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Grecki Anatólios to z formalnego punktu widzenia użyty w charakterze nazwy osobowej przymiotnik anatólios 'wschodni', od rzeczownika anatol-, 'wschód słońca, strona świata, gdzie słońce wschodzi, wschód'. U Greków pod pojęciem geograficznym Anatolé rozumiano Azję...

Jest to dwuczłonowe imię słowiańskie, znane też w staropolskim w postaci Bogosław i Bosław (z zanikiem śródgłosowej sylaby). Bogosława, księcia pomorskiego, spotykamy w źródłach już pod r. 1168, ale w różnych dokumentach nazywany jest on także Bogusławem i Bogsławem. Zapiski źródłowe wskazują, że imię...

Forma żeńska imienia CYRIAK. W synaksariach i martyrologiach spotkać można aż sześć męczennic tego imienia. Wszystkie są właściwie postaciami, o których nic pewnego powiedzieć nie można. Wolno co najwyżej zauważyć, że wymieniane są w legendarnych Acta innych męczenników (np. św. Wawrzyńca). Mimo to...

Imię pochodzenia greckiego, złożone z elementów: eu- 'dobry' i -phemia 'wróżba, obietnica szczęścia'. W polskich źródłach poświadczone od w. XIII w postaciach: Eufemija, Efemija, Eufamija, Eufenija, Eufomija, Ofemija, Ofenija. Imię to nosiły piastowskie księżniczki, czasem w skróconej formie Ofka. Dziś...

Jest to imię łacińskie, wywodzące się z pierwotnego cognomen. Utworzone zostało na podstawie wyrazu pospolitego clarus 'jasny, błyszczący, sławny'. U Rzymian dla mężczyzn była forma Clarus, dla kobiet Clara. W Polsce imię to występuje tylko w formie żeńskiej od w. XIII (1265). Odpowiedniki obcojęz.:...

To żeńskie imię pochodzi z rzymskiego nomen gentilicium Claudii (zob. KLAUDIUSZ). W Polsce imię to spotykamy tylko sporadycznie w formie Klaudia oraz w formie pochodnej Klaudyna. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Claudia, ang., niem., wł. Claudia. Święte, które w wykazach hagiograficznych pojawiają się...

W Polsce imię poświadczone w r. 1215 w formach Maurycy, Moryc (1321). Jednakże nigdy nie zyskało u nas dużej popularności. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mauricius, Mauritius, ang. Maurice, fr. Maurice, niem. Moritz, wł. Maurizio. Doliczono się sześciu świętych tego imienia. Trzech z nich możemy tu śmiało...

Jest to imię wywodzące się z łaciny, z pierwotnego cognomen Vincentius, utworzonego od imiesłowu czynnego vincens, -tis czasownika vinco, -cere 'zwyciężać'. Znaczeniowo byłoby to imię synonimiczne do imienia WIKTOR. Forma żeńska brzmiała Vincentia. Imię Wincenty znane jest w Polsce już od czasów średniowiecznych....