Imiona świętych

Imię starogreckie: Alkibiád-s, złożone z elementów: alk- 'drzewo dębowe, siła, moc, doborowe wojsko' i -bia 'siła'. Ze starożytności znamy Alkibiadesa (450-404 przed Chr.), krewnego Peryklesa, kilkakrotnego stratega Aten. W Polsce jako imię chrzestne nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alcibiades,...

Imię złożone pochodzenia germańskiego. Jako człon pierwszy występuje element adal- 'sławny, szlachetny', a jako drugi -brand 'żar, ogień, skrzący się miecz'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aldebrandus, Aldobrandus, niem. Adalbrand, Aldobrand. Jest może dwóch świętych tego imienia, ale pierwszego trudno...

Jest to dwuczłonowe imię germańskie. Jako pierwszy człon występuje element adal- / al- 'szlachetny, znakomity', a jako drugi -rik 'pan, włada, król'. W Polsce brak potwierdzenia jego występowania. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aldericus, niem. Alderich, Aldrich, wł. Alderico. Było kilku świętych tego...

Imię złożone pochodzenia germańskiego; jego człony to ald- - adal 'szlachetny, sławny' i -helm 'obrona, ochrona'. Formą oboczną powstałą w wyniku uproszczenia grupy spółgłoskowej -ldh- - -d- jest Adelm. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aldhelmus, Adelmus, niem. Adalhelm, Adelhelm, Aldhelm, wł. Adelmo. Aldhelm...

Jest to imię żeńskie pochodzenia litewskiego, dobrze znane z lektury Konrada Wallenroda. Nosiła je córka Gedymina, żona Kazimierza Wielkiego (na chrzcie otrzymała imię Anna). Etymologia imienia niejasna. Forma z -l- jest formą zlatynizowaną. W litewskim przed spółgłoską twardą powinno być -ł-. Znany...

Jest to dwuczłonowe imię złożone pochodzenia germańskiego. Znane jest w formach: Aldouwin, Aldowin, Alduin, Aldwin, Alwin, Audoenus lub w skróconej formie Oven. W swojej podstawowej formie składa się z elementów: adal- / al- 'szlachetny, znakomity, jaśniejący' i -win 'przyjaciel, towarzysz'. W swojej...

Było to pierwotnie imię męskie, od którego już w starożytności urobiono imię żeńskie Aleksándra. Należy do bardzo starych greckich (Aléksandros) imion dwuczłonowych. Pierwsza część składowa wywodzi się od czasownika aléks- 'bronię, wspomagam', a druga od rzeczownika anér (gen. andrós) - 'mąż, mężczyzna'....

To żeńskie imię pochodzenia greckiego (zob. ALEKSANDER). W Polsce notowane w źródłach od wieku XIV, w formach: Aleksandra i Oleksandra. Należy u nas do imion dość popularnych, do czego przyczyniła się m.in. powieść H. Sienkiewicza Potop. Imię to nosiła siostra Władysława Jagiełły, żona ks. mazowieckiego...

Jest to imię żeńskie utworzone na gruncie łacińskim od męskiego imienia ALEKSANDER. Aleksandryna to 'należąca do Aleksandra'. Imię to nosiła córka Antoinette Poisson, znanej szeroko jako Mme Pompadour, -piękna jak anioł-, zmarła bardzo młodo. Od tego imienia występuje skrócenie i spieszczenie Sandryna,...

Imię żeńskie pochodzące od męskiego Alexius (zob. ALEKSY). Niektórzy znawcy przedmiotu sądzą, że imię to leży u podstaw innego imienia żeńskiego - Alicja. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alexia.