Imiona świętych

Imię żeńskie, do języka polskiego, jak i do wielu języków europejskich przeszło z łaciny kościelnej, gdzie brzmiało Agatha. Do łaciny weszło z języka greckiego, gdzie miało postać Agath-. W greckim było też imię męskie Agathós. Formalnie jedno i drugie to przymiotniki na r. męski i żeński, które znaczą...

Jest to imię wywodzące się z języka greckiego, w którym miało formę Dámasos, skąd przeszło do łaciny jako Damasus. Pochodzi ono od słowa pospolitego damáo 'ujarzmiam, oswajam'. Element -dámas pojawiał się w wielu imionach greckich, przede wszystkim jako człon drugi, np. Demodamas 'ujarzmiający lud',...

Jest to imię przejęte z języka łacińskiego: Damianus. Było to rzymskie cognomen, utworzone na podstawie greckiej: Damios. Łączy się więc z imieniem starożytnej bogini Damia, czczonej na Eginie i w Epidaurze. Kult tej bogini znany był też w Rzymie. W Polsce jest to imię rzadkie, choć poświadczone już...

Imię hebrajskie Elisheba, z grupy imion teoforycznych z elementem el- 'Bóg'. Całość interpretować można jako 'Bóg moją przysięgą'. Do Europy przyszło wraz z chrześcijaństwem. Spopularyzowało się dzięki św. Elżbiecie - matce Jana Chrzciciela i św. Elżbiecie Węgierskiej. Było to imię dość częste w rodzinach...

Imię łacińskiego pochodzenia; pierwotnie łac. Aemilus znaczyło 'wywodzący się z rodu rzymskiego Aemilia', z kolei nazwa rodu związana jest z łac. aemulus 'gorliwy, żarliwy, pilny'. Niektórzy przypisują mu etruskie pochodzenie. Przyswojone jako Emil (skrócona forma) lub Emiliusz (zastępstwo łac. -us pol....

Jest to imię biblijne. Wywodzi się z hebrajskiego Jehoszafat 'Jahwe sądzi'. Imię to nosił jeden z królów Judy (873/872-852; por. 1 Krl 22, 1-51; 2 Krl 3, 1-27; 2 Krn 17-20). Wykorzystując symbolikę tego imienia, prorok Joel nazwał miejsce sądu Bożego -Doliną Jozafata- (por. Jl 4, 2). W Polsce imię to...

Jest to imię biblijne pochodzące z hebrajskiego Jehuda 'godny czci'. W późniejszych czasach imię Juda stało się nazwą pospolitą i znaczyło tyle, co 'Żyd' (por. łac. Judaeus - judejski, żydowski). W Polsce poświadczone jako nazwisko w r. 1435. Obecnie wśród ludzi świeckich nie występuje. Odpowiedniki...

Jest to imię biblijne. Pochodzi z hebrajskiego Jehudit 'Żydówka, chwaląca'. W piśmiennictwie greckim imię występuje w formie Judith, podobnie też w łac. Wulgacie Judith. W Polsce imię poświadczone w 1085 r. w formie Judyt. Ta forma pojawia się w pieśniach religijnych, np. w -Godzinkach- Judyt wojująca......

Jest to imię hebrajskie, złożone z Jo (skrót z Jeho, Jahwe 'Bóg') i z czasownika jasaf 'przydać'. Joseph lub Jehoseph znaczy 'niech pomnoży Bóg (domyślnie) dobra' albo 'niech przyda Pan (drugiego syna)'. Należy więc ono do grupy imion teoforycznych (zawiera element Jeho 'Bóg'). W Polsce jest to bardzo...

Jest to imię pochodzenia greckiego (Kósmas); wywodzi się od przymiotnika kósmios 'uporządkowany, porządny, cnotliwy', z sufiksem hipokorystycznym (spieszczającym). Przypuszczenia, że jest to spieszczenie jakiegoś dwuczłonowego imienia greckiego z pierwszym członem kósmos 'porządek' - nie da się udowodnić....

Jest to imię pochodzenia hebrajskiego, od słowa ser-phim 'płonący, palący' (liczba mnoga), co pochodzi od czasownika s-r-f 'palić'. W angelologii biblijnej tak nazywają się aniołowie jednego z chórów anielskich. W łacinie kościelnej zamieniono końcowkę -im (Seraphim) na -in. Od formy męskiej utworzono...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego (Laurentius), genetycznie cognomen utworzone od nazwy miasta Laurentum. Laurentius to pierwotnie 'człowiek z Laurentum'. W Polsce imię znane od średniowiecza najpierw w formie łacińskiej Laurentius i pochodnych z niemieckiego: Lorenc, Lorko, a następnie pod wpływem...