Imiona świętych

alternatywna forma tego imienia to Egbert (tzn. -silny z władania mieczem-). Egon obchodzi imieniny 15 lipca i 1 września.Nie znamy świętych, ani błogosławionych tego imienia.

Jest to imię pochodzenia germańskiego. W pierwszym członie zawarty jest element eg- (ekka-, agi-) 'miecz', a w drugim -win 'przyjaciel' (por. Edwin). Jest to więc imię określające zalety wojownika czy jego broni. Egwin zatem to 'przyjaciel miecza', czyli 'wojownik'. W Polsce imię Egwin nie występuje. Odpowiedniki...

Jest to imię pochodzenia germańskiego wywodzące się z dwuczłonowych imion złożonych z elementem eg- (ecka-, agi-) 'broń, miecz'. Eigil, Aegil, Egil zatem to skrócenie imienia Eigilolf, Egilolf. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Agilolfus, Aigulfus, Aigulphus. Eigil, opat z Fuldy. Pochodził może z terenów...

Imię pochodzenia grecko-łacińskiego. Wywodzi się ze słowa greckiego ekkl-sia 'zgromadzenie ludowe w Atenach, które miało decydujący wpływ na całość życia polityczno- -społecznego państwa'. Chrześcijanie przejęli to słowo jako oznaczenie swoich gmin wyznaniowych, rozumiejąc je tak, jak Żydzi rozumieli...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego (Expeditus), utworzone od czasownika expedio 'uwolnić, wyzwolić z więzów'. Expeditus to przymiotnik rodzaju męskiego 'wolny, lekko ubrany, lekkozbrojny, szybki, zwinny'. Pierwotnie było to cognomen od zawodu żołnierskiego. W Polsce imię znane, choć u ludzi świeckich...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Exsuperantius od Exsuperans. Z kolei Exsuperans to z gramatycznego punktu widzenia partic. praes. act. użyte w funkcji nazwy własnej. Exsuperantius / Exuperantius to 'pochodzący od Exsuperansa, syn Exsuperansa', zaś Exsuperans to 'wybijający się ponad...

Jest to łacińskie cognomen, związane etymologicznie z czasownikiem exsupero, -are 'wznosić się, wybijać się ponad coś'. Znamy to imię z nazwiska twórcy -Małego księcia-, Antoine'a de Saint-Exupéry. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Exsuperius, Exuperius, Suspirius, Spirius, fr. Exup-re, Esup-re, Spire, Exupéry,...

Jest to hebrajskie imię teoforyczne: El- -azar 'Bóg wspomógł, Bóg był pomocnym' (por. imiona Eliasz, Michael, Elizeusz i in.). W źródłach polskich imię to poświadczone jest w formie Elejazar (1476) i Elijazar (1472). Ponadto imię to występowało u nas w spolonizowanej formie Łazarz. Forma Łazarz powstała...

Jest to imię semickie z grupy imion teoforycznych. Zawiera element el- 'Bóg, Pan' - podobnie jak wiele imion semickich. Całość interpretować można jako 'Bóg jest moją światłością'. Imię to występuje też w postaciach: Ellinor, Alinor. W Polsce jest to niezbyt popularne imię żeńskie. Nosiła je żona króla...

Jest to imię pochodzenia greckiego (za pośrednictwem łaciny), od rzeczownika eleútheros 'wolny'. Takim przydomkiem określano Dionysosa - Diónysos Eleútheros 'wolny'. Rzymianie przejęli to określenie jako Liberus. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eleutherius, Liberus, gr. Eleútherios, ros. Elevferij, Elewterij. W...