Imiona świętych

Imię pochodzenia łacińskiego, w którego funkcji występuje zaimek nemo 'nikt'. Rodowód tego -imienia- staje się czytelny w świetle poniższej notki -hagiograficznej-. Nemo to bohater fikcyjnego, ironicznego żywota, który w średniowieczu pojawił się w kilku wersjach. Anonimowemu autorowi chodziło zapewne...

Imię, w którego funkcji występuje rzymskie cognomen wywodzące się z greki: Neóphytos 'nowo nawrócony; neofita'. W Polsce jako imię nie używane, ale znany jest wyraz pospolity neofita. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Neophitus, gr. Neóphytos, fr. Neophyte, wł. Neofito. W literaturze hagiograficznej pojawia...

To imię pochodzenia grecko-łacińskiego, o nieprzejrzystej etymologii. Może pochodzić od krainy geograficznej Myzja i wtedy należałoby je rozumieć jako 'pochodząca z Neomyzji'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Neomisia.

Jest to imię pochodzenia greckiego, utworzone na podstawie wyrazu pospolitego né-n-, --nos 'świątynia' lub przymiotnika ne-n-tos 'nowo nabyty'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Neonus, gr. Né-n, fr. Néon. W martyrologiach imię Neon spotykamy czterokrotnie, zawsze w towarzystwie męczenników zgrupowanych...

Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone na podstawie greckiego wyrazu pospolitego ne-t-s 'odnowienie' (por. néos 'młody, nowy'). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Neotus, Neot, gr. Ne-tos, ang. Neot, Neod, niem. Neot. Neot, eremita z Kornwalii. Był kapłanem, ale żył w pustelni, w miejscu, które potem nazwano...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen od częstego w rodzie Cornelia cognomen Nepos, w którego funkcji użyty został wyraz pospolity nepos, -otis 'wnuk, potomek'. W Polsce jako imię nie jest używane, choć znany jest wyraz pospolity nepotyzm. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nepotianus,...

Jest to greckie imię mitologiczne: N-reús, N-ré-s. Nosił je bóg morski, ojciec 50 nimf morskich. Imię pochodzi od greckiego słowa n-rós 'wilgotny'. W Polsce imię poświadczone było na terenach ruskich w formie Nerij (r. 1420). Poza tym jednym zapisem brak innych poświadczeń. Dziś imię wśród ludzi świeckich...

Jest to imię pochodzenia perskiego. Składa się z członów: ner- 'człowiek, mężczyzna' (gr. an-r) i -ars- 'sprawiedliwość'. Greka przejęła je jako Nars-s, a łacina Narsis. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Narsis, Narses, gr. Nars-s, ang. Narses, Nerses, fr. Nerses, Ners-s, niem. Nerses, wł. Narsete. W orientalnych...

Imię pochodzenia greckiego: Nést-r, które łacina przejęła jako Nestor. Nie ma ono przekonującej etymologii. Być może łączy się z czasownikiem néomai 'iść, przychodzić, powracać' lub jest skróceniem dwuczłonowego imienia Eunestor, związanego etymologicznie z przymiotnikiem eunóstos 'szczęśliwie powracający'. W...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone na podstawie greckiego Nik-tas (zob. NICETAS). Nicetius zatem to 'syn Nicetasa'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nicetius, Nicesius, ang., niem. Nicetius, fr. Nizier, wł. Nicezio. To dość popularne we Francji imię nosiło aż czterech galijskich...