Szukana litera: "g"
Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: ger- / gari- 'oszczep, włócznia' i -walh / walah 'Celt; członek plemienia romańskiego'. W Polsce notowane od XII w. w formach: Gierlach, Girlach, Girlac, Gierloch, Gerlac, Jarlach, Jarlac. Dziś jako imię nie używane, ale znamy je z nazwy najwyższego...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z ger- (gari) 'lanca, oszczep' i -land 'kraj'. Element -land w imionach germańskich występował często, przeważnie w części pierwszej imienia (por. Landelin, Lando, Landolf, Landold). W Polsce imię nie występuje. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gerlandus, niem....
Zobacz więcejImię pochodzi od nazwy etnicznej Germanów lub łacińskiego słowa germanus 'brat'. W Polsce imię to nie uzyskało nigdy większej popularności. W dokumentach pojawia się od XV wieku w łacińskiej formie Germanus (1466). Niemalże wszystkie potwierdzenia oznaczają osoby duchowne, więc trudno powiedzieć, czy...
Zobacz więcejImię żeńskie pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen analogiczne do męskiego GERMAN. W Polsce nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Germana. Repertoria hagiograficzne wyliczają pod tym imieniem cztery święte. Niestety, trzy z nich są postaciami słabo rozpoznanymi, ledwo wychylającymi...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od nazwy plemiennej Germanowie. Należałoby je rozumieć jako nazwę pochodzącą od prowadzących wojny z Germanami. Z historii starożytnego Rzymu dobrze znamy to imię; nosili je m.in. brat Tyberiusza, Claudius Drusus Germanicus, i jego syn Nero...
Zobacz więcejZlatynizowana forma złożonego imienia germańskiego Gernmer, którego członami są elementy: gern- 'włócznia' i -mer /-mar 'sławny'. W Polsce imię to nigdy nie zyskało popularności. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Germerius, Gemerius Germeriusz, biskup Tuluzy. Zbyt wiele o nim nie wiemy. Pochodził prawdopodobnie...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia germańskiego, powstałe ze skrócenia dwuczłonowych imion z pierwszym członem gern- / gir- / ger- 'oszczep, włócznia'. W Polsce znane jako imię margrabiego Gerona, który prowadził wojny z Mieszkiem I i Bolesławem Chrobrym. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gero, Geron, niem. Gero. Hagiografowie...
Zobacz więcejJest to imię germańskie, złożone z elementów: ger- / gari- / gern- 'oszczep, włócznia' i -old (- bald) 'odważny, śmiały'. Czasem bywa traktowane jako synonimiczne do imion Gerard i Gerald, Geralt. W Polsce notowane zdaje się w pomieszaniu z imieniem Gerald, w postaciach: Gierałt, Gierwołt, Gerold...
Zobacz więcejJest to imię łacińskie od nomen gentilicium Gerontius. Nomen gentilicium z kolei łączyć należy z greckim słowem gér-n, gérontos 'starzec'. W Polsce imię nie występuje. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gerontius, Geruntius, ang. Geraint, fr. Geron, Géronce, niem. Gerontius, ros. Gerontij. W literaturze...
Zobacz więcejJest to imię germańskie złożone z członów: ger- (gari, goc. gairu) 'oszczep, dzida' oraz -trude (drudi) 'wierny, drogi, miły'. Formą skróconą tego imienia jest Gerda i Truda. W Polsce imię znane od średniowiecza: nosiły je m.in. córki Mieszka II i Henryka Brodatego. Poświadczone zostało w formach: Gertruda,...
Zobacz więcej